1538 - "Çünkü insan, birey olarak yalnız kendi kişisel hayatını değil, aynı zamanda, bilinçli veya bilinçsiz olarak, kendi çağının ve çağdaşlarının hayatlarını da yaşar..." 

Hayatını düşün. Sabah kalkıyorum, kahvaltı ediyorum, okula gidiyorum, akşam eve dönüyorum. Bunlar tamamen benim hayatım gibi geliyor insana, değil mi? Ama aslında değil. 

Mesela haberleri açıyorum, bir savaş çıkıyor karşıma, deprem oluyor, ekonomi kötüye gidiyor. Bunlar beni etkiliyor. İçim sıkılıyor, endişeleniyorum, bazen bağış bile yapıyorum. Sosyal medyada geziyorum, arkadaşlarımın tatil fotoğraflarını, başarılarını görüyorum. İçimden “Vay be” diyorum, bazen mutlu oluyorum, bazen de kıskanıyorum açıkçası. 

Pandemi zamanını hatırlıyor musun? Hepimiz maske taktık, evde kaldık. Bu sadece benim kararım değildi ki. Bütün dünyanın ortak haliydi, hep beraber yaşadık o korkuyu, o sıkıntıyı. Yani ben benim hayatım derken, aslında kocaman bir bizin içindeyim. 

Eskiden durum farklıydı. İnsanlar bu bizi pek hissetmiyordu. Haberler yavaş gelirdi. Köyde oturan biri savaşı aylarca duymazdı bile. Ama şimdi? Telefonum elimde, her saniye bir şey düşüyor. Ukrayna’da bir çocuğun gözyaşı, Amazon’da yanan orman, iklim krizi… Hepsini anında görüyorum, içimde hissediyorum. 

Bu iyi mi? Bence hem evet hem hayır. İyi yanı, daha çok empati kuruyoruz, birbirimize daha çok destek oluyoruz. Ama kötü yanı da var: Sürekli başkalarının derdiyle uğraşınca, kendi hayatıma vakit kalmıyor bazen. Yoruluyorum. Sonuçta şunu anlıyorum: Hiçbirimiz yalnız bir ada değiliz. Hepimiz aynı denizdeyiz. Yaşadığımız zaman bizi şekillendiriyor, biz de ona biraz şekil veriyoruz. Bu farkındalık güzel bir şey aslında. Hem başkalarını daha iyi anlamamı sağlıyor hem de kendi hayatıma daha büyük bir anlam katıyor. 

Kısacası: Ben sadece “ben” değilim. Ben, içinde yaşadığım zamandayım. Sen de öylesin.

Adı Soyadı: Berra Pirol

Sınıf / No: 11/B – 1538